Povodom 3. jula – Dana Nezavisnosti Belorusije, delegacija SUBNOR-a Mesne zajednice Laćarak je položila venac na spomeniku kapetana heroja Vladimira Leontejeviča Gušje. U spomen na sve Beloruse stradale od 1941 do 1945. godine.
Ovaj praznik se obeležava u Republici Belorusiji proslavalja od 1996.godine u spomen na 3. jul 1944. godine kada je Crvena armija oslobodila glavni grad Minsk. Nemačka je 22. juna 1941. napala SSSR, a Belorusija se prva našla na udaru. Nakon samo mesec dana, Vermaht je okupirao celokupnu teritoriju Belorusije. Tokom trogodišnje okupacije, Belorusija je doživela strahovita razaranja. Do temelja je razrušeno 209 gradova (od ukupno 290), 85% industrije je uništeno, a poginulo je između 2 i 3 miliona ljudi (što je činilo oko trećinu tadašnjeg stanovništva), uništeno je i preko milion građevina. Na području Belorusije nalazilo se 287 koncentracionih logora kroz koje je prošlo više miliona ljudi. Jevrejska zajednica je tokom Holokausta u Belorusiji bila zbrisana sa lica zemlje i nikada se nije oporavila. Belorusija se vratila na predratni broj stanovnika tek 1971. godine. Najveći deo Belorusije je oslobođen u operaciji Bagration u leto 1944. Po završetku Drugog svetskog rata, počeo je veliki proces obnove razrušene zemlje. Belorusija je ubrzo bila pretvorena u veliko gradilište, a potom i u glavni centar industrijske proizvodnje celog sovjetskog zapada.
Vladimir Leontejevič Gušja je rođen 1921. godine u gradu Babrujske u Belorusiji, a poginuo je 26. oktobra 1944. godine kod sela Jarak u borbama za oslobođenje ovoga dela Srema. Posle oslobođenja njegovi posmrtni ostaci su preneti na Staro pravoslavno groblje u Sremskoj Mitrovici. Spomenik hreoju Gušji je delo arhitekte Irine Nepokočickeje-ruske emigrantkinje iz Sremske Mitrovice. I ako nije odlikovan ordenom Heroja on je u narodu Srema poznat kao Heroj Gušja. Ujedno on predstavlja simbol bratstva i prijateljstva naroda Srbije i Belorusije.
