Dan borca je bio državni praznik u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji i Saveznoj Republici Jugoslaviji, koji se proslavljao 4. jula.
Dan borca, koji je nazivan i „praznik ustanka naroda Jugoslavije“, obeležavao je godišnjicu sednice Politbiroa Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije, održane 4. jula 1941. godine u Beogradu, na kojoj je donesena odluka o podizanju oružanog ustanka.
Na istoj sednici Politbiroa CKKP Jugoslavije, održanoj u vili Vladislava S. Ribnikara, Politbiro je odlučio da se formira Glavni štab NOP-a za Srbiju, kasnije Glavni štab NOV i PO Srbije.
Kuća u kojoj je održana ova sednica je kasnije pretvorena u muzej „4. juli“.
Dan borca je za državni praznik proglašen 26. aprila 1956. godine i proslavljao se svake godine u čitavoj zemlji. Posle raspada SFR Jugoslavije, postao je državni praznik Savezne Republike Jugoslavije, ali se kasnije obeležavao samo u Srbiji.
Ukinut je 2001. godine odlukom Vlade Srbije.
Praznik se i danas, nezvanično, proslavlja u organizaciji Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata.
Pored ovog praznika, koji se proslavljao u celoj Jugoslaviji, postojao je i praznik pod nazivom „Dan ustanka“, koji se proslavljao posebno u svakoj republici određenog datuma:
Srbija (7. jul) – oružana akcija Rađevačke partizanske čete, pod komandom Žikice Jovanovića Španca u Beloj Crkvi, kod Valjeva.
Crna Gora (13. jul) – početak tzv. „Trinaestojulskog ustanka“.
Slovenija (22. jul) – oružana akcija Rašičke partizanske čete kod Tacena, u blizini Ljubljane.
Bosna i Hercegovina (27. jul) – napad gerilskih odreda Bosanske krajine na Drvar, Bosansko Grahovo i Oštrelj i njihovo oslobođenje.
Hrvatska (27. jul) – napad gerilskih odreda iz okoline Donjeg Lapca na Srb.
Makedonija (11. oktobar) – oružana akcija Prilepskog partizanskog odreda u Prilepu.
Izvor: Wikipedia
