U zapadnom delu grada, u blizini leve obale Save u ulici Bosutski put nalazi se Mitrovačko Jevrejsko groblje. Istoričari tvrde da je formirano krajem XIX veka, kada se jevrejska zajednica u gradu počela ukrupnjavati.
Jevrejsko groblje u Mitrovici odolelo je vremenu i još je jedan od dokaza postojanja Jevrejske zajednice u našem gradu.
Sahranjivanja na ovom groblju počela su 1874. godine. Najstariji datum koji se danas može pročitati nalazi se na spomeniku – obelisku podignutom Davidu Konu (1822-1875). Među najstarijim spomenicima pripadaju i grobnice porodica Fišer i Kajzer, s kraja XIX veka. Od 1943. godine na ovom groblju nije niko sahranjen a sačuvano je oko 60 nagrobnih spomenika i porodičnih grobnica
U XVIII veku prvi put Jevreji dobijaju dozvolu da se nasele u Sremsku Mitrovvicu. Neke Jevrejske porodice naselile su se u XIX a neke i u prvoj polovini XIX veka. Tako srećemo da su u Mitrovici bile jevrejske porodice koje su nosile sledeća prezimena: Levi, Lihtenštajn, Flajšman, Gertner, Fišer, Kon, Vigenfeld, Buhbinder, Brajner, Hirt, Mencl, Hirt, Štrajber, Kraus, Morgenštern, Dojč, Alt, Pesing, Goldšmit, Fridman, Mandl, Ferstner, Rozenberg, Buhvald, Nojman, Švicer, Lederer, Filinger, Frajnd, Rotmiler, Vajs, Adler, Kovač, Brajer, Resler, Hubert, Gros, Skalicki, Polak.
Spomenici najčešće imaju tekstove na dva ili tri jezika: na hebrejskom, nemačkom i srpskom.
Dva spomenika su ukrašena veoma lepim reljefima vajara Milorada Jovanovića. Jedan od njih se nalazi na grobnici porodice Pesing i on predstavlja devojku obučenu u hiton koja sedi pognute glave, jednom rukom podbočena o amforu dok tuguje za umrlima. Jednostavan, a ipak veoma potresan reljef.
Većina Jevreja u Mitrovici je stradala za vreme Drugog svetkog rata, oni koji su preživeli odselili su se posle rata, najviše njih u Izrael, a jedan manji broj u Evropu, Južnu Ameriku, Australiju.
Najpotpunije podatke o jevrejskoj zajednici u Mitrovici objavila je Jovanka Dražić u svom radu pod naslovom “Jevreji u Mitrovici”.
