Na južnim padinama zapadnog dela Fruške gore, nalasi se ženski manastir Đipša, poznat i kao manastir Divša. Prema predanju, despot Jovan Branković podigao je ovaj manastir krajem 15. veka, sa manastirskom crkvom posvećenom Svetom Nikoli.
Nakon što je pao pod upravu manastira Kuveždin početkom 18. veka, godinama je pokušavao da povrati samostalnost. U tome uspeva tek 1923. godine, kada je Kuveždin postao ženski manastir.
Stara manastirska crkva krstoobrazne osnovne, posvećena prazniku prenosa moštiju Svetog Nikole, obnovljena je 1744. godine, pod pokroviteljstvom žitelja Novog Sada, Petra Jovanovića. Ikonostas je rađen 1753. i 1754. godine, od strane živopisca Teodora Stefanovića Gologlavca. U tom periodu, započeta je i izgradnja konaka.
U manastiru se čuvalo jedno četvorojevanđelje, pisano krajem 15. veka ili početkom 16. veka.
Tokom Drugog svetskog rata, crkva je uništena, manastir oštećen a ikonostas demontiran i odnesen. Od 1980. godine manastir je naseljen i postepeno dograđivan. Danas, manastir čine crkva Svetog Nikole i spratni konak severno od nje.
Grebenski put je bitan i za verski turizam, jer duž njega se nalaze manastiri poput Svete Petka, Privine glave, Đipše, ali i za pčelare koji iz svih krajeva naše zemlje donose košnice na Frušku goru kako bi proizvodili med od lipe, jedinstvenog kvaliteta u svetu.
Radovi na delu Grebenskog puta, na teritoriji Opštine Šid, na Fruškoj gori, na zapadnoj strani, od manastira Đipša prema istoku, u dužini od sedam kilometara završeni su prošle godine. Reč je o delu saobraćajnice koja je žila kucavica Fruške gore, jer se prostire čitavom njenom dužinom od istoka ka zapadu. Duga je oko 45 kilometara i najvećim delom prolazi kroz šumu.
