Čuvanje Hristovog groba je drevni hrišćanski običaj i predstavlja deo Uskršnjih obreda. Običaj potiče iz Jerusalima ali malo gde u svetu se održao. Hrišćansku tradiciju čuvanja Hristovog groba, praktikuju i pravoslavci i rimokatolici u mestu Vrlika u Dalmatinskoj Zagor. Ovaj običaj Srbi iz Vrlice danas neguju u Batajnici.
Običaj je prisutan i kod drugih naroda: Ukrajinaca, Rusina, Rumuna, Mađara…
Ovaj običaj se neguje i u Sremskoj Mitrovici u Grkokatoličkoj crkvi Voznesenja Gospodnjeg. Svake godine uoči Uskrsa tradicionalno na Veliki petak skupljaju se mladići. Mladići čuvaju Isusov grob od Velikog petka do Uskrsa i Vaskrsenja Isusa Hrista.
Njihov prvi zadatak je da izaberu razvodnika, koji će biti prvi među jednakima, obično je to najiskusniji i mlad momak. Stražari obučeni u narodne nošnje često se smenjuju, defilujući kroz crkvu skoro neprimjetno,pobožno, zauzimajući svoja mesta i ne trepćući posmatraju Svetu plaštanicu.
Po pričama starijih oni se sećaju da su stražarili još 1948. godine a prema dokumentima ono što je sačuvano, zapisano je da je taj običaj u Grkokatoličkoj crkvi Voznesenja Gospodnjeg postojao i pre Drugog svetskog rata, odnosno 30-ih godina. Pretpostavlja se da je luvanje Hristovog groba postojalo i ranije.
