Gligorije Vozarović (1790 – 1848), zapamćen je u istoriji kao prvi srpski knjižar i izdavač, ali kuća u kojoj je rođen, iako je imala status spomenika kulture, nažalost srušena je. Međutim, Mitrovčani nisu zaboravili njegovo ime pa gradska biblioteka nosi naziv po ovom velikanu.
Gligorije od milošte „Gliša“ Vozarović otvorio je prvu knjižaru u Srbiji i odštampao prvu knjigu na ovim prostorima
Srpski istoričar Dejan Ristić kaže da je nedovoljno poznato da je 1832. godine svoju privatnu biblioteku učinio javnom.
Za osam dukata Gligorije Vozarović kupio je parcelu na današnjem Vračaru, tadašnjoj periferiji Beograda. Smatrajući da je pronašao mesto na kome su spaljene mošti Svetog Save, postavio je tu drveni krst. Ipak, istorija je pokazala da mošti nisu spaljene na ovom mestu, ali će u godinama koje dolaze krst postati simbol Vračara.
Taj deo grada tada je bio periferija Beograda a Gligorije je na tom mestu imao njivu. On je 1847. godine podigao crveni krst na mestu gde je verovao da su spaljene mošti Svetog Save, pa se taj krst smatra za prvi javni spomenik u Beogradu.
Malo ko zna da je Miloš Obrenović lično izabrao Vozarovića da ukoriči i poveže Sretenjski ustav.
„On je to uradio tako dobro da se Sretenjski ustav i dan danas čuva u Arhivu Srbije u istom onom povezu u kome ga je ostavio svima nama Gligorije Vozarović. Radi se o jednoj dinamičnoj, vrlo zanimljivoj ličnosti, nažalost čini mi se dobrim delom zaboravljenom“, naglašava Ristić.
Potomci Vozarevića smatraju da će spomen-tablom ili bilo kojim drugim obeležjem sačuvati od zaborava prvog knjižara, izdavača, najiskusnijeg knjigovesca u Srbiji. Gligorije Vozarović nije malo uradio za istoriju naše zemlje. Zaslužio je mnogo više od spomen-table u Ležimiru, a trenutno nema ni to.
„Njegov povez rukopisa Dimitrija Davidovića Sretenjskog ustava, u koži, sa zlatotiskom koji je on izabrao, ulazi među remek-dela knjigovezačkog i umetničkog rada sa knjigama“, navodi istoričar književnosti Jovan Pejčić.
Knjigovezački zanat izučavao je u Beču kod majstora knjigovezačkog zanata Jakoba Hermana.
Po povratku u Beograd, 1827. godine Vozarović otvara prvu knjigovezačku i knjižarsku radnju u Srbiji.
U ovom periodu, njegova kuća bila je mesto okupljanja srpske inteligencije.
Tu se rađa ideja o osnivanju Narodne biblioteke. I zaista, 1832. godine Gligorije Vozarović osniva Biblioteku varoši beogradske – prvu javnu biblioteku u obnovljenoj Srbiji.
