Nakon petnaest godina rada u pozorištima, i to najviše u Srpskom narodnom u Novom Sadu, Mira se 1960—ih postepeno okreće malim i velikim ekranima, i već sedamdesetih njen umetnički izraz doživljava pravu ekspanziju, kroz čak 44 filmska i televizijska ostvarenja u vremenu između 1970. i 1979. godine. Iz tog perioda ističe se njena uloga u klasiku Čuvar plaže u zimskom periodu, koja joj je donela slavu širom bivše Jugoslavije. Ništa manje radnih osamdesetih doživljava vrhunac u karijeri, uglavnom sa ulogama malih ljudi običnih sudbina, fabričkih radnica, majki sa periferije, a sve jakih, nesalomivih žena iz naroda, koje grade i nose socijalistički sistem. Među njima se ističu uloge u predstavi Radovan III, u filmovima Lov u mutnom, Sjećaš li se Doli Bel, Varljivo leto ’68, Balkanski špijun, u kome je odigrala svoju najčuveniju Danicu Čvorović, zatim Jagode u grlu, Vukovar, jedna priča, Lepa sela lepo gore, Nož i druge. Početkom milenijuma upečatljiv je njen rad u televizijskim serijama Porodično blago i Bela lađa, gde je igrala vračaru Rosku, putujući lik iz fiktivnog univerzuma Siniše Pavića, zatim u TV serijama Kazneni prostor, Seljaci, Vratiće se rode i Psi laju, vetar nosi. Iako u poznim godinama, glumica je 2010—ih nastavila da snima i ostvarila zapažene glavne i epizodne uloge u filmovima Beli lavovi, Mamaroš, Rekvijem za gospođu J., Biser Bojane i Koncentriši se, baba.
Mira Banjac je tokom više od sedamdeset godina staža dobila najveće esnafske nagrade i priznanja, prvenstveno Dobričin prsten, Nagradu Žanka Stokić, Zlatnog ćurana, Statuetu Ćuran, Nagradu Pavle Vuisić, Statuetu Joakim Vujić, dve Sterijine nagrade, dve Zlatne arene, Nušićevu nagradu i druge. O njenom životu i stvaralaštvu napisano je nekoliko knjiga, od kojih su dve najpoznatije Mirjana Mira Banjac — Jedna jedina i Ne daj se.
