Danas u ranim jutarnjim satima napustio nas je Ljubiša Vitas Šumar (1976 – 2023) posle duge i teške bolesti u 47-oj godini života.
Sahrana će biti obavljena 11. avgusta na groblju u Mačvanskoj Mitrovici.
Ljubiša je prošle godine otišao u fudbalsku penziju kao prava legenda Fudbalskog kluba “Podrinje” sa postignutih čak 673 gola za klub sa “Čika Mišinog” stadiona. Njegovo ime zlatnim slovima upisano je u istoriju kluba iz Male Mitrovce.
Još kao mali dečak Ljubiša je na časovima fizičkog vaspitanja pokazivao je ljubav prema lopti i fudbalskoj igri, a sam njegov početak vezan je upravo za Fudbalski klub “Podrinje”, gde su treneri mlađih kategorija, od Dragorada Lukića, Dragana Miražića, preko Raje Jovanović, do Aleksandra Jokić i ostalih odmah u njemu prepoznali vanserijski talenat, a da ga zaista poseduje, tada mladi Vitas je potvrdio je na zelenom terenu. Redovno je igrao sa starijima od sebe i vrlo brzo prerastao svoj uzrast “terorisajući” golmane klubova Srema, ali i šire. Samo nastupajući u mlađim kategorijama “Podrinja” Ljubiša je postigao preko 500 golova.
Sa tim uspehom i magijom koju je posedovao u nogama Mačvanin debituje za prvi tim “Podrinja” sa samo 16 godina i već prve sezone postaje najbolji strelac kluba, a u naredne dve i prvi strelac Sremske lige.
Taj sjajan niz prekinuo je odlazak u vojsku u Pljevlju, gde je sa uspehom igrao za sportsku četu JNA. Vraća se iz vojske 1995. godine i odmah nastavlja tamo gde je stao, a brzo je svojim sjajnim igrama i golovima koji su se nizali privukao pažnju i većih klubova, pa prvo prelazi na pozajmicu u Fudbalski klub “Radnički” iz Šida. Ljubiša tamo provodi šest meseci, da bi potom ponovo obukao dres “Podrinja” i sa svojim matičnim klubom postaje prvak II Sremske lige , pa zatim i I Sremske lige.
Nakon toga pojačava redove FK “Cement” iz Beočina, inače tadašnjeg Srpskoligaša i nastupajući za ovaj klub postaje prvi strelac III lige. Tamo su ga primetili skauti Fudbalskog kluba “Dinamo” iz Pančeva i angažuju ga u narednom prelaznom roku. Te sezone titulu najboljeg strelca II lige delio je sa Kojičićem iz “Napretka” iz Kruševca, inače tada su Kruševljani su bili prvaci druge savezne lige, a “Dinamo” peti.
Pored ponuda “Crvene zvezde”, “Partizana” i “Obilića”, Ljubiša prihvata ponudu OFK “Beograd” i Zvezdana Terzića aktuelnog direktora “Zvezde”, gde uspešno igra sa imenima poput Tošića, Bajalice, Jokića, Mrdakovića, Matića, Stojinovića, Kolarova… Dok su ga trenirali Bekvalac, Đuričić, Kuzmanovski, Đurovski i ostali.
Put ga dalje vodi u “Radnički” iz Obrenovca, gde svojim golom na Banjici protiv “Rada” uspeva svom timu da sačuva status prvoligaša. Potom ima avanturu u FK “Glogonj” gde za samo šest meseci postiže nestvarnih 25 golova. Odveo ga je dalje život i do šabačke “Mačve”, pa u “Srem” iz Sremske Mitrovice, ali nikako Ljubiša nije mogao bez svog mesta i svog “Podrinja” i sa samo 30 godina on se vraća u klub u kojem je ponikao.
U narednom periodu pored kraćih odlazaka u “Zeku Buljubašu” iz Ravnja, “Mladost” iz “Metkovića”, “Slogu” iz Vognja i na kraju “Zmaj” iz Noćaja uspeva da postigne što u istoriji “Podrinja” dugoj 100 godina nikome nije uspelo da pođe za rukom, odnosno nogom, klubu koji je iznedrio Bobu Trivića, Savića, Mitrovića… Postigao je Vitas prema statističkim podacima fantastičnih 673 golova u dresu kuba iz Male Mitrovice.
